NO ES MAS FELIZ EL QUE MAS TIENE, SINO EL QUE MENOS NECESITA

Esta frase me gusta desde hace mucho tiempo,la aplico en todos los campos donde me muevo, y se la aconsejo a toda la gente a la que aprecio.

jueves, 3 de junio de 2010

2ª ETAPA. GOTARTA - ESPUI. PAISAJES MARCIANOS

Buenas, ante todo decir que nunca me aburro con mis amigos al contrario, a ver que montais para el domingo, esto es en contestación de vuestros comentarios del dia de ayer.
En fin, paso a relatar un poco el infierno de hoy, la verdad es que ... ha sido más duro de lo que pensaba, salimos sobre las 9 desde Casa Vilaspasa, la Mercé ( propietaria de la casa rural ) nos atendió muy bien, tanto para cenar como para desayunar. Todo muy casero y con muchas ganas de que quedaramos contentos, realmente lo consiguió.

Nos ponemos en marcha y muy bien, una buena bajada  que fué bien para ir calentando las piernas pues cuando digo bajadas también es plano, por lo que hay que rodar igual. El dia es fabuloso, pero seguramente pagaremos el calor más adelante ( así fue, llegamos a los 32 grados cuando estabamos en lo más alto), en fin, las vistas son impresionantes, las fotos no darán crédito a tanto valle, montaña tan bonito.

Empiezan las subidas hasta el sitio donde tenemos que poner el primer sello, L'Abadía,  y seguimos sin más dilación pues nos quedan 6 km. de subidas hasta Les Iglesies, donde pararemos a almorzar y a poner el segundo sello. Me he sentido un poco mejor de piernas que ayer, pero como no me puedo pasar de pulsaciones sigo a mi ritmo, la verdad es que todos los compañeros son fabulosos, hace dos dias casi no nos conociamos y ahora hacemos una buena piña, el esperarme ( pues casi siempre llego el último) es un buen motivo para descansar, hacer fotos, etc.

Yo no me paso de mis 150- 160 pulsaciones por lo que en estas pendientes como mucho voy a 7 km/h., pero normalmente a 6.

En el lugar de almuerzo, coincidimos con un par de chicos que también salieron de Gotarta pero que van con alforjas y...tienda de campaña... y nos siguen los talones. Llevan 30 kg. de bicicleta y que nos van siguiendo por donde vamos.

Una vez dejamos Les Iglesies empezamos la subida al Coll del Oli, muy duro, y en la cima hay un tramo  no ciclable, que junto al calor y las pendientes nos dan mucha caña, pensamos con los amigos que vienen con las alforjas y creemos que es imposible que puedan subir hasta alli y maniobrar por estos caminos. La verdad es que llevamos dos dias y parece que estamos haciendo una duatlon, porque aparte de pedalear nos toca caminar tirando de la bicicleta, aunque si es cierto que el paisaje es precioso. Cuando vamos encontrando estos tramos pensamos en los que hacen la Non Stop, y creo sinceramente que esa gente debe ser una pasada.
Nosotros estamos disfrutando de estos Pedals de Foc sabiamos que veniamos a sufrir y parece que no nos va a desilusionar, realmente es dura, pues este año han hecho variaciones en la ruta y lo han endurecido bastante.
Empieza la bajada vertiginosa que por lo menos nos refresca al descender hacia la carretera que nos llevará 8 kilómetros después a Espui.
Hoy no han habido trialeras, casi todo ha sido pista amplia, menos el tramo no ciclable. En total hemos hecho 54,60 km. a una velocidad media de 10 km/h. y yo lo he hecho en 5 horas y 43 minutos pedaleando, todo el tiempo que queda desde las 9 de la mañana a las 5,30 ha sido para hacer fotos y descansar .
Después de 45 minutos han llegado los de la tienda de campaña,...una pasada y otros dos que también van siguiendo nuestros pasos.

Hoy dormimos en Casa Sastre, nos hemos duchado y eso nos ayuda a reponer fuerzas, de aqui a poco iremos a cenar y a dormir, mañana es lo más duro creo, nos espera el Triador mas de 12 km de pendiente seguida, subimos hasta los 2000 metros, espero que mañana os lo pueda contar desde Son, ...porque haya internet claro, no por otra cosa. Hoy hemos hecho 1600 metros de desnivel, ( o sea que ya pasamos de los 3000 en dos dias) .

Nada pues esto ya esta por la mitad, pronto en casa. Un besazo mama, y también para el Pau y la Lidia.
Us estimo molt !!

A los amigos muchas gracias por interesaros a ver si os animais otra vez ( yo quizas ya no !!).

Bona nit.


3 comentarios:

  1. Hola Jordi,
    Espero que no segueixis la ratlla groga del GPS, que si no fareu cap a Madrid, eh?.
    Ja veig que us ho esteu passant bé, dons disfrute-ho. Et vaig seguint cada dia. Aquest matí et volia escriure des de la feina però ja saps que no ho he pogut fer.
    Flota’ls-hi canya a tots, vinga!
    Adéu
    Manel

    ResponderEliminar
  2. Hola carinyo, quan arribis t´hauré d´agafar amb pinces, ja et faré un bon massatge i després tu a mi (es broma jjjajajaja). Dons així va tot bé.Espero que ho disfrutis molt et treguis la espineta dels Pedals de Foc.ah!! el Pau ja t´ha regat el hort, tot sol.
    petonets,guapo

    ResponderEliminar
  3. Hola Jordi:

    ole, ole, ole quins collons que tens. Si cuando dices que es "planet" es durillo, pues imaginate cuando es "durillo" lo que debe ser eso. Te deseamos todo el ánimo y toda la fuerza necesaria para que lleves a cabo este reto, pues sabemos que te hacia ilusión desde hace tiempo arrancarte esa espina, y de lo que no dudamos es que lo vas a conseguir.


    Animo, un abrazo y fins diumenge.

    Pedri y Lui.

    P.D. Controla el teu ritme cardíac Jordi, que si haig d´anar al Pirineu a posar-te un monolit al mig de la montanya, entre má d´obra, materials i desplaçament a la Montse li costará un COLLÓ.

    ResponderEliminar